Anieli w bieli :)

Witajcie Kochani! Do świąt Bożego Narodzenia coraz bliżej... U mnie przygotowania ruszyły pełną parą, nawet pierniczki już upiekliśmy i spokojnie dojrzewają czekając na ten wyjątkowy czas :). Ale o tym świątecznym przysmaku napiszę w innym poście przedstawiając jednocześnie bardzo apetycznego skarpeciaka, bowiem dzisiejszy wpis należy do przesympatycznej anielskiej rodziny składającej się z pięciu cudownych skrzydlaczy - mamy, taty i trzech braci :)). 

Aniołki uszyłam na prośbę pewnej przesympatycznej Osóbki, którą zresztą bardzo lubię więc odmówić nie mogłam :). Poza tym jeszcze nigdy nie szyłam anielskiej rodziny (i to tak licznej), tylko w białej tonacji, z odrobinką szarości. To było mega wyzwanie, ale dzięki niemu przypomniałam sobie ile tak naprawdę biel ma odcieni!:) Uszyć, to jedno, ale zrobić im zdjęcie to już był dla mnie wyczyn! Nie chciały małe łobuziaki pozować :)). Widać śpieszyły się do nowego domku :). Wybaczcie zatem za jakość zdjęć, w rzeczywistości wyglądają jeszcze ładniej i bielej :)). 

No dobrze, po wspólnej, rodzinnej fotografii czas na indywidualną prezentację :). Zaczniemy od najmłodszego z braci.

Teraz grzecznie przedstawi się średni braciszek:

I najstarszy z trójki małych, kochanych,  łobuziaków :).

Oczywiście nie może zabraknąć wspólnego, pamiątkowego zdjęcia do rodzinnego, anielskiego albumu :).

Jest jeszcze anielska mama i tata, filary rodziny.

Niestety nie było już czasu na zrobienie zdjęć tym wszystkim detalom, które aniołki mają :(. Chciały szybciutko polecieć do nowego domku. Wspomnę tylko, że są jeszcze kryształki, perełki np. w środku białych stokrotek u aniołka taty, ozdobione skrzydełka, dodatkowe kokardki, a pod spódniczką anielskiej mamy jest cudowna, błyszcząca, brokatowa biała halka :)). 

Aniołki bardzo się spodobały, widziałam nawet zdjęcie jak wyglądają już na ubranej choince i napiszę Wam szczerze, że aż łza w mym oku zakręciła się ze wzruszenia :)). Prezentują się wspaniale!!! To cudowne uczucie, kiedy moje małe skarpeciaki mogą być świąteczną ozdobą i z choinki spoglądać na domowników :). Mam nadzieję, że każdego dnia będą przynosiły im szczęście, a na twarzy uśmiech :). 

Do aniołków uszyłam jeszcze bielutkiego z nutką szarości gnomka, taki mały dodatek do kompletu, choć nie jest on do powieszenia :). Ale wiecie jak je uwielbiam więc nie mogłam się powstrzymać :).

❆❆❆

Ech... czekam z niecierpliwością na śnieg i marzę aby tegoroczne Boże Narodzenie było białe jak aniołki, które Wam dziś pokazałam. Tęsknię za taką prawdziwą, śnieżną, mroźną zimą... I za bałwanem, sankami i soplami lodu, które pięknie z dachów zwisały. Jak tak dalej klimat będzie ocieplał się to przyszłe pokolenia nie będą znały tych wszystkich śnieżnych zabaw i uroków :(. No, ale nie tracę wiary, może wymarzony biały puch jeszcze z nieba spadnie :).

Trzymajcie się zdrowo kochani,

Justyna