Różany Anioł

Ostatnio było folkowo, sielsko i swojsko więc dzisiaj pragnę Was Moi Drodzy przenieść w krainę pachnącą różami; w piękny, spokojny, romantyczny różany ogród, gdzie można odpocząć i poczuć woń tych niezwykłych kwiatów. Pamiętam, że kiedy byłam mała mieliśmy działkę nad jeziorem i właśnie to róże zdominowały działkowy ogród mojej mamy. Były bajeczne, różne gatunki i ta niezwykła mieszanina zapachów. Czasami mam jednak wrażenie, że te ogrodowe róże bardziej pachną niż cięte z kwiaciarni. Pewnie te ostatnie moczone są w jakiejś chemii by szybko nie więdły więc zapach gdzieś zanika. Zdecydowanie wolę podziwiać kwiaty w naturalnym środowisku...

Nawiązując do tych niezwykłych kwiatów uszyłam RÓŻANEGO SKARPETKOWEGO ANIOŁKA. W pewnym sensie ten aniołek jest niezwykły, ponieważ o jego uszycie poprosił mnie starszy syn, a to nie zdarza się zbyt często. Kończąc kolejny rok szkolny chciał podarować coś od serca, od siebie jednej z nauczycielek. Nie mogłam odmówić, ponieważ uwierzcie mi takich nauczycieli "to ze świecą szukać". Wspaniały pedagog, z powołania, w pełni oddany dzieciakom. Anioł to piękny symbol więc podjęłam wyzwanie. Celowo wybrałam pastelowe, różane kolory. Bije od nich ciepło, delikatność  i swoistego rodzaju spokój.

Różanego aniołka uszyłam ze skarpet dziecięcych w rozmiarze 18 cm, ale fajnie naciągnęły się i lalka ma 20 cm. Krótkie włoski, koronki, różane policzka, delikatny uśmiech, kryształki, malutkie  różane kokardki na nóżkach i oczywiście moje ulubione papierowe różyczki z oliwkowymi listkami dopełniają całości. Skrzydełka uszyłam z białego filcu, a z tyłu przyczepiłam jeszcze jedną małą kokardkę z kryształkiem. Jak wiadomo "diabeł tkwi w szczegółach" 😊. 

A na koniec chciałabym podzielić się z Wami Moje Drogie Czytelniczki, rewelacyjnym różanym kosmetykiem, który niedawno, przypadkowo odkryłam. A co tam, nie zawsze musi być o rękodziele, w końcu jesteśmy kobitkami i przyjemności też nam się należą 😀. A więc jest to Różany Olejek do twarzy (Rose Care) pewnej polskiej firmy. Idealny do cery wrażliwej, łagodzi, regeneruje i cudownie pachnie. Uwielbiam go! Myślę, że sprawdzi się w wakacje, kiedy słońce zbyt mocno mnie przyrumieni 🌞.

Pozdrawiam Was serdecznie, wirtualnie przesyłam prawdziwy, piękny różany zapach, a mojego aniołka zgłaszam na wyzwanie czerwcowe bloga SZUFLADA 

http://szuflada-szuflada.blogspot.com/2018/06/wyzwanie-czerwcowe.html

PS. Jeszcze raz dziękuję za tak wspaniały odbiór moich folkowych lalek i witam serdecznie nowych Obserwatorów mojego bloga 😊. Bardzo się cieszę, że jesteście ze mną!

Folkowe klimaty

Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach

Dzisiaj  u mnie na blogu będzie  "na ludowo" i  kolorowo. Nasza tradycyjna sztuka ludowa jest tak barwna i bogata, że nie mogło zabraknąć jej elementów w moich pracach.  Elementy polskiej sztuki ludowej od bardzo dawna funkcjonują we współczesnej modzie i przedmiotach użytkowych. Mamy folkowe torebki, koszulki, bluzy, chusty i  coś dla mnie, czyli  folkowe skarpetki  😍.

Motywy łowickie są chyba najbardziej rozpowszechnione jeżeli chodzi o skarpetki. Mamy różne wersje pasiaków, kogutów, kwiatów i samej Łowiczanki.  Powiem wam również, że skarpetki właśnie z motywami ludowymi rozchwytywane są jak  "świeże bułeczki".  Świadczy to o tym, że uwielbiamy je, nawet jeżeli są troszkę zmodyfikowane na potrzeby dzisiejszej mody.  Oczywiście kiedy zobaczyłam te wszystkie bajeczne skarpetki nie mogłam się powstrzymać by je kupić 😀. Uwielbiam kwiaty i paski więc wybrałam właśnie taką "babską" wersję skarpet. Jako pierwsza powstała lalka w pasiakach.

Zakochałam się w tych skarpetkach i ich intensywnej barwie. Włosy zrobiłam z wełny o pięknym odcieniu brązu przeplatanym miedziano - złotą nitką, która w słońcu pięknie lśni. Sama skarpetka jest już strojna więc zrezygnowałam z wielu dodatków.

Moją drugą lalkę uszyłam z pięknych skarpet w łowickie kwiaty. Długo "polowałam" na te skarpetki i kiedy w końcu je dostałam uszyłam swoją wersję ŁOWICZANKI 😊. Jest do druga lalka jaką dotychczas uszyłam bez czapeczki. 

Mam jeszcze kilka par folkowych skarpet, co zresztą widać na zdjęciu powyżej, które cierpliwie czekają na swoją kolej do szycia 😊. Myślę, że to nie koniec, a dopiero początek mojej przygody z ludowymi motywami.

Tymczasem pozdrawiam Was serdecznie, dziękuję bardzo za odwiedziny i każde miłe słowo. Do zobaczenia wkrótce!

😊

Intensywne spojrzenie

Chyba zaczęłam przyciągać motyle 😊. Ostatnio uszyłam jeszcze jednego, ale na  początku pokażę Wam kogo spotkałam o wschodzie słońca spacerującego spokojnie po drzewie. To właśnie ta cudowna gąsienica motyla ze zdjęcia powyżej. Ostatni raz podobną widziałam chyba z 6 lat temu . Widok niesamowity, zdjęcie tego nie oddaje! Była po prostu piękna!!! Poszukałam trochę w sieci i na bardzo fajnym blogu (https://swiatmakrodotcom.wordpress.com/category/gasienice-motyli-i-rosliniarek)  znalazłam informację, że jest to SZCZOTECZNICA SZARAWKA, jeden z najciekawszych gatunków gąsienic motyli. Jak widać miałam szczęście. Z tej pięknej jaskrawej gąsienicy wyrośnie motyl nocny, czyli ćma 😊. Mój uszyty motylek nie jest ćmą, a kolejnym skarpetkowym elfem o intensywnym spojrzeniu, uszytym  z niemowlęcych skarpet. 

Dlaczego właśnie słowo "intensywne spojrzenie" określa moją lalkę? Bo tak właśnie skomentowała ją pewna osoba na Instagramie i bardzo mnie to ucieszyło. Szyjąc lalki zauważyłam, że czasami ich spojrzenia wyrażają pewne emocje, ale myślałam, że to tylko ja tak odbieram albo już zwariowałam . Okazuje się jednak, że ze mną wszystko jest ok i bardzo się cieszę, że również inni odbierają moje lalki  troszkę głębiej. Uwielbiam moje skarpetkowe panny i w uszycie każdej z nich wkładam całe serce i wszystkie pokłady energii.  Raz uszyłam lalkę, która nigdy nie ujrzała "światła dziennego" , ponieważ nie mogłam dopasować jej oczu. Za każdym razem wychodziło tak jakby jej twarz odzwierciedlała złość, coś było nie tak. A wiadomo złość urodzie szkodzi więc lepiej ją omijać 😉.

Do zrobienia zdjęcia w plenerze, na drzewie,  zainspirowało mnie spotkanie z gąsienicą.  Zresztą drzewa są cudowne i pięknie komponują się z każdą fotografią.

Motylka uszyłam jako fant podarowany na rzecz Hospicjum Onkologiczne św. Krzysztofa w Warszawie, a wylicytowany został na Bazarku na rzecz podopiecznych hospicjów  (https://www.facebook.com/groups/bazarek.hospicjum/). Od wielu lat przekazuję co jakiś czas swoje prace jako cegiełki na Hospicjum, najwięcej przed Bożym Narodzeniem, ale o tym jak to się zaczęło  i dlaczego warto w takie akcje się angażować napiszę w innym poście.

Na zakończenie pokażę Wam jeszcze mojego SKARPETKOWEGO KAKTUSA .  Na dworze panują potworne upały więc kaktus to idealny motyw na taką pogodę. 

Pozdrawiam serdecznie wszystkich czytelników! Bardzo dziękuję za odwiedziny i wszystkie miłe komentarze!!!