Muchomorowy autoportret

Witajcie Kochani! Po słonecznym i ciepłym październiku nastał wietrzny listopad. Jesień szybko przemija, a w tym roku niestety w moim lesie nie ma grzybów :((. Nazbieraliśmy wprawdzie troszkę podgrzybków, ale w porównaniu do ubiegłych lat nie ma czym się chwalić. Nawet moja ukochana muchomorowa polana w tym roku jest bez muchomorów. Czyżby pędzące na przód zmiany klimatyczne dawały się we znaki również grzybom...? 

Wielokrotnie pisałam już na blogu, że razem z mężem jesteśmy zagorzałymi grzybiarzami i uwielbiamy o świcie chodzić po lesie w poszukiwaniu najlepszych okazów. Brakuje nam tego bardzo i smutno wraca się do domu praktycznie z pustym koszykiem. No, ale nie ma tego złego... Na szczęście mam rękodzieło, skarpety, szczyptę wyobraźni i po kilku dniach w mojej pracowni wyrósł dorodny, cudowny muchomorek :)))). 

Stali Czytelnicy wiedzą, jak wygląda grzybobranie w mojej rodzinie, ponieważ już kilka lat temu pisałam o tym na blogu oraz wiedzą, że na punkcie czerwonych muchomorów mam totalnego bzika!!! Kocham je 🍄💖! :)) Mam muchomorowe obrazy haftowane i malowane, koszulki, skarpety, kubek, brelok do kluczy, kolczyki, bransoletki itd. :))). W tej kolekcji nie mogło zatem zabraknąć kolejnego skarpetkowego muchomorka, tym razem w wersji zawieszki :)).

Tak trochę przewrotnie nazwałam go "Muchomorowym autoportretem", ponieważ skarpeciak podobnie jak ja ma okulary :))).

Jest to kolejna zawieszka na choinkę i ciągle zastanawiam się, czy nie dorobić jej skrzydeł? Wiecie, że anioły również uwielbiam :)). Póki co, muchomorowy skarpeciak pozostaje w takiej wersji :))).

Poniżej jeszcze kilka ujęć :).

Muchomorową laleczkę zgłaszam do zabawy w Klubie Twórczych Mam TUTAJ.

Kochani dziękuję Wam za odwiedziny mojego twórczego miejsca 😘. Życzę Wam wszystkiego dobrego i do zobaczenia  :).

Justyna