Na ludową nutę

Witajcie Kochani! Czas pędzi jak szalony, już mamy końcówkę października. Nawet nie wiem, kiedy minione dni uciekły. Chociaż teraz mam chwilkę wytchnienia, bo młodszego synka dopadły pierwsze wirusy i siedzimy w domku. Za oknem ciągle jest złota, słoneczna, piękna polska jesień, ale niektóre drzewa są już „golaskami” 😁. Czas zatem na ostatni wspólny spacer - dziś pójdziemy ponownie odpocząć i zrelaksować się do lasu. Nie wiem, czy to już tradycja, czy łut szczęścia, ale znów miałam piękne spotkanie - tym razem z malutką ludową dziewczynką i jej zaczarowaną skrzyneczką.

O tym, że kocham las pisałam już wiele razy, ale nie pisałam Wam jeszcze, że niedawno odkryłam uroki spacerowania po nim z samego rana. Jest wówczas cudownie!! Promienie słońca przebijają się przez konary drzew, oświetlając poranną rosę. Zwierzęta i owady jakby jeszcze zaspane zaczynają swoją pracę, stukot dzięcioła co jakiś czas zagłuszany jest pięknym, porannym śpiewem ptaków.  Raz zdarzyło nam się (bo zawsze spaceruje z mężem), że sarny wybiegły nam na drogę spoglądając z lekką dezorientacją. Pewnie pomyślały „Co oni tu robią tak wcześnie?”. Spacerujemy, oddychamy świeżym powietrzem, robimy zdjęcia, a ja szukam idealnego miejsca do sesji moich prac 😊.

Czasami długo to trwa. Szukam przede wszystkim malutkich zagajników porośniętych mchem poniewaz to na nim moje lalki najlepiej się prezentują. Przypominają mi wówczas maleńkie leśne duszki i nagle przez chwile robi się bajkowo. Uwielbiam mech, a jeszcze bardziej chodzić po nim - to taki leśny, miękki dywan.

O urokach lasu nie będę jednak już pisała, by nie powtarzać się z poprzednich postów, ale wspomnę kilka słów o tej malutkiej laleczce, która odbyła długą drogę do swojego nowego domku w Szkocji.

Jest to jedyna lalka, jaką dotychczas uszyłam, której pomysłodawcą był mój starszy syn. Pod koniec sierpnia jechał na obóz językowy do Szkocji i przez kilka dni miał wraz z kolegami nocować u szkockiej rodziny. Pomyślałam więc, że trzeba jakiś drobny prezent z Polski tym życzliwym ludziom podarować. To syn zasugerował, abym uszyła folkową lalkę, nawet razem ze mną przeglądał tkaniny i ostatecznie wybrał piękną bawełnę w kaszubski wzór.

Wspólnymi siłami i naszą burzą mózgów dobraliśmy dodatki, kolorystykę i ustaliliśmy ogólny wygląd lalki. Miało być lekko, sielsko, dziewczęco i delikatnie 😊. Oprócz tego zależało nam, aby lalka miała w sobie taki element od serca, coś, co autentycznie będzie kojarzyć się z naszym  polskim krajobrazem. I do głowy wpadło mi jedno słowo - ZBOŻE! Poszliśmy na spacer i z pobliskiego pola zerwaliśmy kilka kłosów. A jak zboże to i kwiaty polne - cudowne maki i chabry. Jednym słowem miałam już pomysł na ozdobienie chustki 😀.

Jak zapewne zauważyliście Moi Drodzy lalka ma długi, blond warkocz. Kolor miał nawiązywać do kłosów zbóż, a długość... no cóż, mam słabość do bardzo długich warkoczy u lalek 😁.

Całej sesji bacznie przyglądał się pewien mały, ale jakże pożyteczny mieszkaniec lasu. Czyż nie jest piękny? Uwielbiam żuki leśne za ich pracowitość i porządki 😍.

Wracając do tematu... lalka jest mała, ma zaledwie 15 cm więc postanowiłam, że dorobię coś jeszcze, najlepiej do kompletu. Miałam małe pudełko, kilka serwetek z motywem kaszubskiego haftu i powstała oto taka skrzyneczka:

Decoupage nie jest techniką, w której często tworzę, więc napracowałam się ogromnie - zwłaszcza że chciałam uzyskać efekt taki troszkę postarzany. Wykorzystałam więc farbę beżową, zieloną, brązową i do postarzeń. Farba podkładowa była w cudownym kolorze Linen numer 9005 firmy Cadence. Wspaniały, naturalny, ciepły odcień - uwielbiam go i polecam!

Cały komplet bardzo spodobał się obdarowanej rodzinie, syn powiedział mi, że byli wręcz zachwyceni tak oryginalnym prezentem. A  mnie ta informacja ucieszyła ogromnie, gdyż zawsze bardzo stresuje się czy moje rękoczyny spodobają się Obdarowywanym oraz, czy dotrą do nich w stanie nienaruszonym, wiadomo różnie w dalekiej podróży bywa. Tak już mam...

Na koniec jeszcze  kolaż,

ponieważ ten folkowy komplecik z kaszubskim motywem chciałabym posłać na zabawę do 

Art - Piaskownicy https://art-piaskownica.blogspot.com/2019/10/podroze-mae-i-duze-kaszuby.html

Kochani mam nadzieję, że dotrwaliście do końca 😊. Bardzo dziękuję Wam za odwiedziny, tyle pięknych komentarzy pod poprzednim postem  i cieszę się, że mam nowe Czytelniczki bloga - Kasiu, Irina💖. Żegnam się z Wami i jednocześnie zapraszam na kolejnego posta - tym razem nie skarpetkowego 😀,

Uściski, 

Justyna