Dziewczynka Malinka :)

Witajcie Kochani majowo! Przed nami najpiękniejszy miesiąc!! Uwielbiam maj pełen zieleni, kwiatów, słońca, dłuższych dni i wiosennych deszczy (mam nadzieję, że spadną). W maju zazwyczaj rozpoczynaliśmy nasze podróżnicze szaleństwo i tak również miało być w tym roku, ale nie będzie... Ech, no trudno... nadrobimy w przyszłości :)). Najważniejsze, że mamy siebie i to w zdrowiu :)). I chociaż majówkę spędzę w domu, to wirtualnie, w wyobraźni pojadę tam gdzie jest spokojnie, błogo, sielsko i zabiorę również Was :)). Kochani wyruszamy na wieś :)). Spakuje jeszcze moją lalkę - Malinkę i w drogę :)). 

Jest taka jedna wieś - moja ukochana z dzieciństwa, przepięknie położona na Jurze Krakowsko - Częstochowskiej. Mieszkała tam prababcia, a dla mnie był to prawdziwy raj na ziemi.  

Kochałam w niej wszystko! Szczególnie zapach maciejki z babcinego ogródka wieczorową porą, szum lasu, chabry ukryte w kłosach zbóż, łubin rosnący gdzie się jemu podobało i nawet wiecznie niezadowolone kury, z którymi rozmawiałam :)). A ziemniaki pieczone w popiele, znacie? Rewelacja. Cudownie smakowały, zwłaszcza że były z pola cioci, bez spryskiwań i nawozów sztucznych... teraz to rzadkość. 

Ale najbardziej kochałam i kocham do dziś leśne owoce! Każdego ranka kiedy budziłam się i wygramoliłam z ogromnej pierzyny czekała na mnie miska pełna świeżo narwanych jagód i poziomek. To moja kochana babcia i ciocia skoro świt chodziły do lasu na borówki, jagody, poziomki i z tych darów przeznaczonych na konfitury zawsze odkładały mi część do miseczki. To były najlepsze śniadania!!! Zjadałam w sekundę :)). I tak każdego ranka. Moje babcie to były prawdziwie anioły! Bardzo mi ich brakuje :(. 

Laleczka jest inspiracją w wyzwaniu Szuflady „Wieś spokojna, wieś wesoła...” (TUTAJ),  które mam przyjemność poprowadzić :)). Przygotowując pracę bardzo chciałam aby nawiązywała do moich pięknych wspomnień: dziewczynka w okularach = ja, chusta = kochana prababcia, która je wprost uwielbiała, maliny = owoce leśne. Stąd zrodził się pomysł na uszycie Dziewczynki Malinki :)).  Niestety nie miałam sztucznych poziomek czy jagód więc zastąpiłam je malinami, one z kolei rosły  przy płocie :)). 

Mam jeszcze mnóstwo pięknych wspomnień związanych z moją kochaną Mitręgą, książka mogłaby z nich powstać. Może kiedyś je spiszę, dla dzieci, wnuków, prawnuków. Byłoby w niej wiele wzruszeń, nostalgii, anegdot i przezabawnych sytuacji :))). I wiecie co, ciesze się, że miałam tak cudowne, przepełnione miłością babcie, które stworzyły nam taki raj na ziemi. Dzięki nim mam co wspominać, o czym opowiadać i w trudnych chwilach wciąż oczami wyobraźni tam przebywać. 

To historyczne zdjęcie, kultowego przystanku :). Niestety już go nie ma.

Wam również Moi Drodzy tego życzę - wspaniałych wspomnień godnych pielęgnacji :)).

Ściskam Was mocno i życzę udanej, pełnej wiosny w sercu majówki oraz dużo zdrówka :). 

Justyna