W Królestwie Muchomorów :)

Witajcie Kochani! Dziś zapraszam Was do wspólnej podróży po królestwie moich ukochanych muchomorów. Więc jeśli macie ochotę, wolną chwilę, uprzedzam post będzie długi :)), to usiądźcie wygodnie, weźcie herbatkę lub kawę i wyruszamy :). 

Muchomory kocham od zawsze, a właściwie odkąd jako mała dziewczynka zobaczyłam je na naszej choince :)). To były moje ulubione bombki i zawsze musiały wisieć z przodu. Tak magicznie wyglądały wśród kolorowych lampek, na tle zielonych gałązek, że nie sposób było się nie zakochać. Zresztą co roku mieliśmy przepiękną choinkę, do sufitu, bogato strojoną. Całymi dniami bawiłam się przy niej i za każdym razem na nowo odkrywałam jej urok. No, ale nie o świętach dziś będę pisała :))).

Muchomory to obowiązkowy element dekoracji u mnie w domu od jesieni do wczesnej wiosny, ale najwięcej mam ich w okresie świąt Bożego Narodzenia :)). W tym roku nareszcie zmobilizowałam się i zrobiłam muchomorową szkatułkę :). Jak wiecie najbardziej lubię te małe 12 × 12 zatem i ta ma takie wymiary :)).

Serwetka, jakiej użyłam jest tak ładna i strojna, że zrezygnowałam z wielu „upiększaczy”, chociaż plany miałam ambitne :)). Dodałam tylko kilka kropek, delikatny wzór z szablonu, lekkie cieniowania i małą biedronkę na serduszku (to także decu) :).

Pomalowałam ją farbą akrylową Cadence w pięknym odcieniu mchu, delikatnie ozdobiłam koronką i to wszystko. Chciałam aby wyszło w miarę naturalnie, leśnie :).

Jak szkatułka to i zakładka :)). Lubię takie komplety, są bardzo praktyczne.

Na serwetce jest motyw żuka. Dokładnie takiego samego spotkałam w lesie robiąc zdjęcia, a nawet dwa :)).

I zdenerwowałam się... ja rozumiem, że i mali mieszkańcy lasu muszą coś jeść aby przetrwać, no ale czy naprawdę ten golas -  ślimak musi wcinać moje ukochane muchomory i to takie świeże jeszcze? :)))))) 

Jest jeszcze jedna muchomorkowa praca, którą zrobiłam spontanicznie. W piątek wieczorem dostaliśmy maila od Dyrekcji ze szkoły młodszego syna, że trzech nauczycieli choruje na COVID i 12 klas objętych jest kwarantanną. Nie dotyczy to klasy mojej pociechy, ale to marne pocieszenie dla mnie, w końcu wszyscy i tak są w jednym budynku.  Przejęłam się bardzo więc na pocieszenie uszyłam ze skarpety muchomora :). Docelowo zawiśnie na choince :).

Jest taki jeden las, do którego uwielbiamy jeździć. Znamy go dobrze, wiemy gdzie można spotkać borowiki, kurki, podgrzybki, maślaki i muchomorowe polany :). Jak synek zobaczył te cztery różnej wielkości muchomory to stwierdził, że to nasza rodzina :))). 

Blisko nich stał jeszcze jeden. Bernard śmiał się, że to babcia Jadzia, która na nas patrzy :))).

O muchomorach mogłabym pisać bez końca i jeszcze więcej wrzucać na bloga ich zdjęć :)). Mam jednak nadzieję, że nie będą Wam się śniły po nocach przeze mnie :))). Obiecuję, że niedługo pokażę inne grzyby :)).

Kochani dziękuję Wam bardzo za odwiedziny, komentarze i za to, że tutaj ze mną na blogu jesteście 💕. Proszę uważajcie na siebie, dbajcie o zdrowie i odporność. 

Ściskam Was mocno,

Justyna