Mozaikowa Jesień

Witajcie Kochani! Mamy nowy miesiąc. Listopad... nie lubię go i nigdy nie lubiłam. To jedenasty miesiąc w roku, który dla mnie mógłby zniknąć. I choć na półkuli południowej jest miesiącem wiosennym, to u nas stał się symbolem zimnej, ponurej, deszczowej, ciemnej jesieni. Ma w sobie kilka ważnych dat jak, chociażby Narodowe Święto Niepodległości, czy nieco bardziej rozrywkowe Andrzejki, ale to nie zmienia faktu, że nie  mogę się z nim zaprzyjaźnić. Nie lubię go i już :))). Ale trzeba sobie jakoś radzić i przetrwać te 30 dni :). Mój sposób - bożonarodzeniowe robótki, umilacze w postaci aromatycznych herbat, domowych wypieków i zapachowych świec. Obowiązkowo również ciepłe skarpety, miły kocyk i zaszycie się w domowym zaciszu.

Zanim liście zaczęły gnić, rozrzucone przez wiatr, było pięknie, kolorowo, mozaikowo. To właśnie jesienny krajobraz natchnął mnie by podążyć tym tropem, przygotowując inspirację do szufladowego wyzwania  Mozaika (TUTAJ).

Czym dla mnie jest mozaikowa jesień? To przede wszystkim plejada barw w różnym połączeniu, zestawieniu, z dominacją kontrastu i żywych barw. Niesamowite jak wszystko do siebie pasuje i wspaniale wygląda. Kolory mieszają się, łączą, przenikają, naturalnie tonują tworząc najpiękniejszą mozaikę, jaką kiedykolwiek widziałam. Ten urok starałam się uchwycić w lalce, a czy udało się oceńcie kochani sami :).

W celu dodatkowego podkreślenia jej związku i bliskości z naturą pierwszy raz do ozdobienia czapeczki użyłam prawdziwych, zasuszonych liści zebranych podczas spaceru, a także jak już zapewne zauważyliście powyżej  zrobiłam korale z jarzębiny.

Jeszcze kilka słów o tych liściach Wam napiszę :). Jak wiadomo zasuszone są bardzo kruche i łatwo można je złamać. Poeksperymentowałam trochę z nimi :). I wiecie co, już wiem jak je wzmocnić. Kilka razy dokładnie polakierowałam je z obu stron i po bokach lakierem bezbarwnym satynowym (takim, jakiego używam do decu). Dzięki temu powstała taka cienka warstwa ochronna, liście były giętkie i mogłam przykleić do czapeczki :). Może nie jest to odkrywcza metoda i ktoś już na to wpadł, ale dla mnie była to prawdziwa eureka!:) 

Szkoda, że ta piękna, złota, mozaikowa jesień mija i nastaje szarówka z drzewami golaskami :). Na koniec pokażę Wam jeszcze kilka ujęć z naszych spacerów. To właśnie te barwy przyrody zainspirowały mnie do uszycia powyższej lalki :)).

Kochani na dziś to już wszystko, oczywiście zapraszam ponownie :))). Z całego serca dziękuję za odwiedziny, miłe komentarze, za to, że po prostu zaglądacie do mnie i jesteście 💗.

Buziaki, trzymajcie się zdrowo,

Justyna

PS. Pod koniec października obchodziłam urodziny i jeszcze raz pragnę podziękować za pamięć i tak piękne życzenia - oby się spełniły :). A dodatkowo Marylce, Lidzi i Marzence za wspaniałe, od serca prezenty. Dziękuję 💗!!!