Noworoczny Dziadek do Orzechów.

Witajcie Kochani w Nowym 2022 Roku! Jestem ciekawa, jaki on będzie... Oby lepszy od poprzedniego, który nie zawsze był dobry. Nie będę jednak marudziła, ponieważ to, co było czas zostawić za sobą i zacząć wszystko do nowa. Nigdy nie robiłam noworocznych postanowień, ale tym razem wprowadziłam mały wyjątek. Najwięcej pośród nich dotyczy mojego blogowego oraz rękodzielniczego życia i myślę, że z biegiem czasu drobne zmiany zauważycie :). To tak tytułem wstępu, a teraz czas przejść do tematu. Obiecałam pokazać Wam jeszcze jednego Dziadka do Orzechów i słowa dotrzymuję :).

W odróżnieniu od poprzedniego (KLIK) ten jest nie tylko znacznie mniejszy, ale i ubrany w moje ulubione świąteczne kolory :). Tak dla porównania zdjęcie obu Dziadków:

Tradycyjnie pokażę Wam jeszcze kilka detali :).

Podobnego Dziadka do Orzechów szyłam w zeszłym roku (post TUTAJ).  Poniżej wspólne zdjęcie :).

Dziadki do Orzechów to lalki, z którymi jestem wyjątkowo związana dlatego nie szyję ich na zamówienie. Trudno byłoby mi się rozstać :)). Wiem, że niektórzy tego nie rozumieją, ale kocham moje skarpeciaki 💖. Odgrywają dużą rolę w moim twórczym świecie, każda lalka to odrębna historia, długi proces powstawania i nie zawsze chcę je utracić. Zresztą w ogóle podjęłam decyzję, że rok 2022 będzie upływał pod hasłem "Dla siebie". Może w końcu zrealizuję zalegające projekty :).

Nie wiem jak u Was, ale u mnie pogoda szaleje. Pomimo iż za oknem jest już noc, ciągle pada śnieg więc w kolejnym poście pokażę Wam skarpetkowe bałwanki. Będzie duuuużo zdjęć :)). 

Ściskam Was mocno, dziękuję  za odwiedziny i do następnego spotkania :),

Justyna

[***]

Dotarła do mnie smutna wiadomość, że odeszła kolejna nasza blogowa koleżanka - Alinka autorka bloga Aliwero. Serce mi pęka ze smutku, a łzy same napływają do oczu :(((. Alinka była cudowną, ciepłą, życzliwą, niezwykle utalentowaną osóbką. Do dziś wspominam kilka naszych wymianek, a prace Alinki cały czas zdobią mój dom. Kiedy zaczynałam pisać bloga, Alinka była jedną z pierwszych osób, które wyciągnęły do mnie przyjacielską dłoń. Zawsze mogłam liczyć na jej miłe, motywujące słowo zapisane w mailach, kartkach i listach. Alinko kochana, kiedyś szyłam dla Ciebie skarpetkowego aniołka - śmiałaś się wówczas, że to Twój prywatny ochroniarz i nikomu go nie oddasz... Mam nadzieję, że tam, gdzie teraz jesteś otaczają Ciebie opieką prawdziwe anioły. Śpij spokojnie... Będzie mi Ciebie brakowało w blogowym świecie :((.

[***]